Mijn werk

Omdat ik het niet nodig vind dat iedereen weet wat me op een bepaald ogenblik bezighoudt schrijf ik vaak in spiegelbeeld zodat het bijna onmogelijk is te lezen wat er werkelijk staat.

Elk batikwerk is een momentopname. Wanneer een tekst geschreven is neem ik meestal mijn borstels en veeg sommige leesbare woorden weg. Leesbare woorden, mijn innerlijke stem. Spiegelbeeldschrift, onleesbare woorden - het mystieke.

Wanneer iemand hoort dat mijn batikwerken een aaneengeschreven tekst van woorden is krijg ik onmiddellijk de reactie 'woorden'. Kun je mij deze even laten zien?
Dan staan ze radeloos te kijken, te ontcijferen om toch maar één leesbaar woord te vinden, te begrijpen wat ik bedoel. Voor mij is dit schrijven alvast een meditatieve weg, een aarding. Het is een weg leidend tot diep in mezelf.

Elk woord is een klank, een ritmisch geheel. Een telkens herhalen van klanken. Klanken, aaneengeweven woorden. Mijn verhaal.

Nu heb ik een kracht in mezelf ontdekt die me échte voldoening geeft.
De kracht van het woord.
De laatste jaren is niet enkel katoen meer de basis van mijn werk, maar ook papier en karton. Het samenvoegen van verschillende elementen, verschillende gedachtepatronen maakt het creëren van een kunstwerk meer en meer boeiend.

Zo hou ik ervan te spelen met combinaties van technieken. Assemblages zijn hiervan het eindresultaat. Klei, wijntonkratten, opengeklapte autobanden, keukenrolpapier, pluimen, Chinese krantenknipsels…..enz.

My work

Because I don’t think it’s necessary that everybody knows what is occupying my mind at the moment I often write in reverse so that it’s nearly impossible to read what was really written.

Every batik is a random picture.
When a text has been written I usually take my brushes and sweep away some legible words. Readable words, my inner voice. Writing mirror wise, illegible words – mysticism.

Whenever somebody hears that my batiks are a chain of words, I immediately get the reaction ‘words’. Can you let me see them?
Then they are watching desperately trying to decode in order to find one single readable word, trying to understand what I mean.

For me this writing is a real way of meditation, an ear thing. It is a road leading to my deepest self…
Every word I a sound, a rhythmic unit. And signs repeat sounds. Sounds, words woven together. My story.

Now I have discovered a power in myself that gives me real satisfaction.

During the latest years the basis of my works has not always been cotton but also paper and cardboard.
The mixing of different elements, different mental leaps makes creating a work of art more and more fascinating.

Thus I enjoy playing with a combination of different techniques. Assemblies are the final result of this. Clay, wine barrel crates, collapsed car tyres, kitchen tissues, feathers and Chinese newspaper cuttings etc…

Hélène De Ridder